edebiyat

Dün gece geç saatlere kadar şiir çevirileri yapan, şiir yazan ve kitabı çıkan bazı insanlar üzerine internette gezindim. İzedebiyattan tanıdığım bir kız vardı. İsmi Duygu. Ben onu tanıdığımda Duygu 15 yaşındaydı ve muhteşem şiirler yazardı. dün gece öğrendim ki şu an 18 yaşında olan Duygu'nun şiir kitabı çıkıyormuş. Yanısıra iki yıldır bir tiyatro eseri üzerine çalışıyormuş ve yakında onu da basacakmış bir yayınevi. Eseri okuyan arkadaşım zırıl zırıl ağladığını ifade etti, her satırı zeka göstergesi diyordu. Gençlik sadece tv izleyip bilgisayar oyunu oynamıyor demek ki. Demek hala umut var. Demek güzel şeyler de olabiliyor memlekette...

Fransızca ve Türkçe anadili olan bir çevirmen ve şiir yazarı üzerine birşeyler okudum. Fransız şiirlerde Türkçe deki gibi duygu yok diyordu. Neden Fransızca şiir yazmıyorsunuz sorusuna da acıyı Türkçe hissetmeyi seviyorum diye cevap vermiş. Çok hoşuma gitti. Acıyı biz Türkler başka milletlerden daha içten yaşıyoruz, bende hep öyle düşünmüşümdür. Hani arabesk bir milletizi ya, kanırta kanırta yarayı deşmesini severiz ya, sonra da yazıya, şiire dökeriz ya... Ben edebiyatı seviyorum yaaa...