Nihayet gittim, gördüm. Hiçte eleştirildiği gibi bulmadım doğrusu. Orjinal fotoğrafları görmek beni çok duygulandırdı. Seymenlerin Atatürkü karşıladığı o zamanın görüntülerinde içim titredi adeta. Birkaç sahnenin canlandırılışında da çok etkilendim. Ağlayacak gibi oldum. Eleştirildiği gibi dayanaksız değildi. Söylenmiş, gösterilmiş her şeyin bir dayanağı vardı. Herşeyden önce Atatürkün günlüklerinden, mektuplarından yola çıkılarak hazırlanmış bir filmdi izlediğim. Özellikle bir sahneyi merak etmiştim.Bilip bilmeden Can Dündara cephe alan bir kaç arkadaşım, azınlıklarla alakalı bir bölüm var diyordu. Özellikle dinledim, dört gözümü açıp hemde. Ben filmi çok beğendim. Keşke daha uzun olsaydı. Daha çok döküman gösterilseydi. Doyamadım doğrusu o yılları izlemeye. Kah gözüm doldu, kah gururlandım türklüğümle, kah diş biledim ülkemizi bölmek isteyenlere, kah ...Kısaca film güzeldi. Atatürk'ü Mustafa olarak tanımaktan mutluluk duydum. Teşekkürler Can Dündar... Gitmek isteyipte engellenenler eleştirilere kulak asmayıp kendi gözleriyle görsünler ve duysunlar...
5 yorum:
Yazıştığımız iyi oldu ancak baktım mailine hatta canım okursun bu konuda
Teşekkürler canım. İzle filmi sonra yine yazışalım:)
Kesinlikle görülemeye değer sahneler çok fazlaydı. Çarpıtılmış fikirler beni de hiç etkilemedi. O , Atatürk ve nihayetin de bizler gibi bir insan. Hiç bir fikir benim onun hakkındaki düşüncelerimi asla değiştiremez.
Ben daha seyretmedim ama seyredeceğim. Hiç bir filmi kendim seyretmeden değerlendiremem netekim.
Bu arada yine sesin soluğun çıkmıyor. Huuuu...
bizim mustafa abi değilmi bu?
bizden mustafa abi...
insan mustafa abi...
Yorum Gönder