başlıksız...

Bir dizi izliyorum, rastgele. Öyküdeki yeşil gözlü adamın bakışlarındaki hüzün içimi acıtıyor. Sevdiğine bakıyor, belli ki kavuşması imkansız. Gözleri hüzün yüklü. Gülsün istiyorum bu yeşil gözlü adamın bahtı artık. Herşey istediği gibi olsun. Çilesi bitsin. Gülsün bu yeşil gözlerin içi istiyor içim. Ama ne çare! Biliyorum filmlerde, dizilerde asla gülmez esas adamla esas kızın yüzü. Hep daha beter dertler gelip bulur. Hep göz yaşı vardır. Hep hüzün. Hep ıstırap...