Hiç aklıma gelmedi taşınırken 7 yıl oturduğum bu evin balkonunu özleyeceğim. Yazın yapraklanan , kocaman olup denizi görmemi engelleyen şu ağaçları kesme planları yapardım :)) Sonbahar da nefes almak istediğimde , yağmurlar çiselerken , 10 dakikalığına da olsa gider gelirdim deniz kıyısına, küçücük kızımı da alıp:)) Gözlerimi kapatıp aldığım her nefeste , burnuma dolan iyot kokusunda uzağımdakiler yakınlaşır, nefesime toplanır, içime dolardı. Kışın balkon kapısından her başımı uzattığımda hırçın dalgalar "buradayız ... " derler, içime huzur doldururlardı. Ve bahar geldiğin de balkonda yaptığımız kahvaltılar, yediğimiz akşam yemekleri, dalgaların sesi eşliğindeydi hep. Meğer ne büyük lüksmüş bu balkon farketmemişim dibindeyken... Denizi görebilmek , kokusunu içine çekebilmek herşeydir... Deniz seven insanlar dalgalara saatlerce bakabilir, konuşabilir, dinleyebilir , kokusunu içine çekebilir. Kumların üzerinde yürüyebilmek, oturabilmek, avuçlarının arasına almak hele paha biçilmez:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder