hayat...

Yağmurlu bir sabaha uyanırsın günün birinde.

Cama vuran damlaların süzülüşünü izlersin

Sonra uzun uzun sessizce konuşursun, kalbinden...

Süzülen her damla anlamlıdır anlamsız akışıyla

anlarsın, anlaman gerekeni...

Kanıksarsın işin tuhafı...

Bir yaş daha almak, yaşlanmak.

Ağırlaştırsa da yaşamını anlarsın.

Sonra yürürsün deniz kokusu alarak,

Hayretle bakarsın erafına

Değişmişliği, değişimi görürsün

Şaşırırsın...