Kalbim Egede benim:))

Hafta sonu yağmur, fırtına demedik yollara düştük. Kadırgaya gittik. Çok iyi geldi hem soğuk, hem yollar... Kendime geldim sanki. Zaman olsaydı da geceleyebilseydik dışarıda dalgalar köpürürken...


Burada gerçekten mavi başka mavi, koku ise enfes... Ege'ye bakıyor ya hani bir yüzü, hani Midilliye komşu ya başka sıcak geliyor bana. Denize karşı baktım baktım, donarken ayaklarım, ellerim, yüzüm içim ısındı sanki:)) Dalgalar kabardıkça ürpermedim desem yalan olur. Biliyorum çünkü insana en sevdiği en büyük zararları verir. Görünüşte zarar görmediğimiz tarafında ise yarar çoğu zaman:))

Kısaca benim kalbim Egede, tam olarak neden olduğunu bilmiyorum ama orada işte...