tatil kısaydı yada tatil diye bir şey var mı?

hiç anlamadım bu tatil ne ara geldi-gitti? çocuklarımla yaptığımız hızlı istanbul seyehati fena değildi. dönüşte otobüsün arızalanması ilginçti. bir defa daha gece yolculuğu yapmamam gerektiğini hatırladım. neden derseniz, zaman kaybeden otobüs şöförleri , km nin kaçı vurduğunu göstermeden gaza basmaya devam ederek kayıplarını önlüyorlar sanki.

isanbul seyehatlerim esnasında ilginç şöför profilleri gözlemledim. unların arasında fotomaç okuyanları da vardı, yolcular izlesin diye dvd ye konan filmi izleyenlerde, yola bakması gerekirken sürekli yanındaki insana bakanlar da vardı. bu defa ki ise torpidosundan not defterini çıkarttı. muavinden kalem istemek için aralıksız düğmeye bastı. neyseki öndeki yolcu şöförün ne istediğini anlamıştı da kendi kalemini verdi. sevgili şöförümüz ne hesaplıyordu oturduğum koltuktan anlayamadım ama hesabını yaptı, topladı, çıkarttı. ben bu arada şöförün yerine yola bakıyordum merak etmeyin ;) böyle zamanlarda makinamın yanımda olup bu olayları fotoğraflamak istiyorum. söz makinam yapılsın, sağ salim bana ulaşsın bir sonraki gidişimde klibini çekeceğim hatta :)

sevgili özii gibi bende hiç dinlenemedim tatilde. üstelik hastalandım. üstelik teyze olacağım ileriki 10 gün içerisinde. üstelik bir kurs girişimi var ama zamanım pek yok. sporumu bıraktım. arabamızı azad ettik. evlenemedik halen:( en sevgili kuzenlerimden büyüğünü nişanladık. yaza gene düğün var:) oğlan tarafı olmak ayrıca hoş oluyor düğünlerde, ne giyeceğim derdi olmasa:)

her gelen yıl daha da farkediyorum, zaman çabuk geçiyormuş! ben ki bir zamanlar dakikaları sayardım saate bakıp. şimdi bırak saate bakıp beklemeyi saati görmeye bile zamanım olmuyor. bu kadar can atıyor işte zaman hızlı hızlı... zaman hep geçer mi diye sorardım. geçermiş...