Bu Deniz!

Bu denizi özledim ben. Ölümden konuşup, ölümü daha çok hatırlayınca daha çok özledim tabii ki. Yağmur çiselerken bir kuytuya sığınıp çok bekledik bu denize bakarak. Çok güldük, çok eğlendik,çok korkular yaşadık, çok endişelendik, çok ağladık, çok şarkılar söyledik akşamlarında kardeşimle bu deniz kıyısında. En çok ayaklarımı içine sokmasını, yürümesini sevdim eteklerimi toplayıp bazen "toplama eteklerini, ıslansın" diyen sesi dinleyip ıslanarak. Şu taşlar var ya gördüğünüz, hani irili ufaklı, çok acıttı ayaklarımı, hatta kesti bile. Ben yine de , acıtan taşlarına rağmen sevdim bu denizi. Mavisini başka, kokusunu başka, köpüklerini başka sevdim hemde. Uzaklarına bakmayı sevdim bu denizin ben. İçinden geçen gemilerin ardından türküler yakmasını sevdim. Çok özledim bu denizi çok hem de...